Vanmorgen nog even lekker gerelaxt in ons zalige knusse houten huisje. Goed gemaft, lekker ontbeten, koffie in het zonneke off the beaten track, ... zalig. Dan on the road again, want het jeukt toch elke dag om telkens weer nieuwe indrukken op te doen. And itches have to be scratched, no? We hebben eerst wat rondgeslenterd in Talkeetna zelf, een historisch en authentiek laid-back dorpje met typische houten lodges, souvenirwinkelkes, een cannabiswinkelke waar ge zo high als een garnaal werd van gewoon effe rond te kijken, veel local art, een icekoffieke of milkshake in een hippie-achtig koffieshopke, overal beren en moose, zij het dan in opgezette vorm, kortom een gehuchtje dat ons wel bekoorde. De rit naar Healy/Denali was ongeveer 185 km, niet meteen overdreven veel, maar in Alaska gaat alles wat trager. Alles op het gemak, hier en daar een picture stop, en onderweg gewoon genieten van de views, de muziek en elkaars gezelschap. Na een tijdje kregen we de eerste blik op Mount Mc Kinley/Denali, de hoogste berg van Noord-Amerika, in ons gezicht gekletst. Indrukwekkend majesteus (6190 m hoog), onderdeel van de mooie Alaska Range. Helaas was de rookontwikkeling van al die bosbranden vandaag extreem aanwezig zodat we meestal eerder contouren zagen. Er zijn momenteel blijkbaar maar liefst 100 actieve branden aan de gang, uiteraard in de gaten gehouden, maar toch: we hadden echt last van de slechte lucht en waren compleet omsingeld door rook. We zijn even gestopt aan de Denali Boardwalk, een toeristisch strookje souvenirwinkelkes etc aan Denali National Park. We zijn nu wel vrij kritische toeristen die niet direct plat gaan voor de zogenaamde authentieke lokale materialen en kunst, echte jade van Alaksa, mineraal zus en zo van de Athabasca Indianen, ivoor van de eskimo’s, echte klauwen van een grizzly,.... yeah right, maar we vonden het wel een beetje beledigend dat de kartonnen dozen met reserve-spullen voor de winkelkes in volle zicht stonden met in koeieletters “made in China” erop. Duh! Enfin, we hebben altijd wel lol in de maffe kantjes dus whatever. We zijn uiteindelijk door de mistige rook aan onze volgende cabin geraakt, toepasselijk de cozy bear genaamd, en dat is een heel proper en praktisch gezellig ding, een klein half uurke rijden van de hoofdingang van Denali National Park. We zijn net lekker gaan eten en zijn nu aan het relaxen aan onze cabin. Ik voel zowaar een typische uitdrukking van hier opborrelen: I am bearfooting! Dat betekent zoveel als: ik verlies mezelf hier in het moment, besef niet welke dag het is en het kan me helemaal niet schelen! Dat is het streefdoel van een trip naar Alaska blijkbaar. Yeah, I like it a lot! Nu ga ik mijn reisgenootjes vervoegen op onze veranda, nog even chillen en dan vroeg slapen, want morgen hebben we een heel lange dagtrip in Denali National Park zelf. Daar kijken we echt naar uit! Over and out for now....